Tło
Podczas gdy małe panele słoneczne wykorzystywane do baterii ładowanie i podobne zadania mogą nie wymagać specjalnych złączy, większych układów zwykle łączą panele szeregowo, tworząc ciągi. W przeszłości osiągnięto to poprzez otwarcie małej skrzynki elektrycznej z tyłu panelu i podłączenie przewodów dostarczonych przez użytkownika do zacisków śrubowych wewnątrz. Jednak w w USA gołe zaciski tego rodzaju są ograniczone do 50 V lub mniej Krajowy Kodeks Elektryczny (NEC). Powyżej 50 V może wykonać tylko licencjonowany elektryk połączenia. Dodatkowo tego rodzaju połączenia podlegały problemy spowodowane wyciekiem wody, korozją elektryczną i naprężeniami mechanicznymi kable.
Począwszy od 2000 roku, wiele firmy wprowadziły produkty mające rozwiązać te problemy. W tych systemach Skrzynka przyłączeniowa została uszczelniona, a dwa przewody zostały trwale przymocowane za pomocą naprężenia ulgi. Kable zakończone są złączami wtykowymi spełniającymi definicję a gniazdko wygodne, co oznacza, że można je (legalnie) połączyć ze sobą za pomocą ktokolwiek. W tym okresie popularne stały się dwa złącza, Radox złącze i złącze MC3, które zasadniczo wyglądały uszczelnione przed warunkami atmosferycznymi gniazda gramofonowe.
W 2008 roku zaktualizowano amerykański kodeks elektryczny wymagać, aby złącza paneli słonecznych zapewniały „blokowanie pozytywne”, tzw że można je było połączyć ręcznie, a jedynie ponownie rozdzielić za pomocą narzędzia. Radox, europejski producent, nie zareagował na to specyfikacji i od tego czasu zniknął z rynku. Dwóch z siedzibą w USA firmy, Tyco Electronics i Multi-Contact, odpowiedziały, wprowadzając nowe złącza spełniające ten wymóg.
Solarlok firmy Tyco stał się liderem na rynku miał miejsce pod koniec pierwszej dekady XXI wieku, ale wiele czynników złożyło się na to, aby go wypchnąć sklep. Wśród nich był fakt, że system miał dwa zestawy kabli i przewody, co powodowało znaczną uciążliwość w terenie przy sprzęcie nie można było połączyć ze sobą urządzeń różnych dostawców. W 2011 roku MC4 już był na silnej pozycji lidera, co doprowadziło do wprowadzenia kompatybilnych produkty różnych głównych dostawców złączy. Wśród nich są Amfenol Helios H4 i SMK PV-03.
Opis
System MC4 składa się z wtyczki i projekt gniazda. Wtyczki i gniazda znajdują się w plastikowych obudowach, które wyglądają tak być płci przeciwnej – wtyczka znajduje się w cylindrycznej obudowie, która wygląda jak złącze żeńskie, ale jest określane jako męskie, a gniazdo znajduje się wewnątrz a kwadratowa sonda, która wygląda na męską, ale elektrycznie jest żeńska. Złącze żeńskie posiada dwa plastikowe palce, które należy docisnąć w stronę centralnej sondy lekko, aby włożyć go w otwory z przodu złącza męskiego. Kiedy we dwoje są zsunięte ze sobą, palce zsuwają się w dół otworów, aż dotrą do wycięcia z boku męskiego złącza, gdzie wyskakują na zewnątrz, aby zablokować oba razem.
Aby zapewnić prawidłowe uszczelnienie, należy używać MC4 kabel o odpowiedniej średnicy. Kabel jest zwykle podwójnie izolowany (izolacja plus czarna osłona) i odporna zarówno na promieniowanie UV, jak i na wyższe temperatury (większość kabli ulega zniszczeniu, jeśli są używane na zewnątrz bez ochrony przed światłem słonecznym). Złącza są zazwyczaj mocowane poprzez zaciskanie, chociaż lutowanie też jest możliwe możliwy.
Złącze MC4 ma wartość znamionową UL na 20 A i Maksymalnie 600 V, w zależności od użytego rozmiaru przewodu. Wysiłki normalizacyjne w Europie dopuszczają również specjalne wersje 1000 V i 30 A lub wyższe, jeśli są stosowane parami.
Aplikacja i bezpieczeństwo
MC Multilam Technology twierdzi, że jest to stałe nacisk sprężyny zapewnia niezawodnie niską rezystancję styku. Jednak jest bardzo ważne jest, aby nigdy nie podłączać ani nie odłączać ich pod obciążeniem, nawet przy niskim napięciu Systemy (12–48 V). Może powstać łuk elektryczny, który może stopić się i spowodować poważne uszkodzenia materiałów kontaktowych, co skutkuje dużą rezystancją i późniejszym przegrzaniem. Dzieje się tak częściowo dlatego, że prąd stały (DC) nadal wytwarza łuk, choć jest to powszechne zużyty prąd przemienny (AC) łatwiej gaśnie samoczynnie punkt napięcia przejścia przez zero.
Powszechnie stosowane są duże układy paneli połączone szeregowo, zbudowane z ciągów paneli generujących napięcie od 17 do 50 V każdy, o napięciu całkowitym do 600 V na ciąg lub 1500 V w specjalnych dużych tablicach z panelami wysokiego napięcia.
Złącza innych producentów mogą można łączyć z oryginalnymi częściami Stäubli i czasami określa się je jako „MC kompatybilne”, ale mogą nie spełniać wymagań dotyczących bezpieczeństwa elektrycznego związek z długoterminową stabilnością.
Przerwanie wymaga specjalnego obwodu prądu stałego wyłącznik, który umożliwia otwarcie obwodu bez uszkodzenia łuku. Typowe 120/230 V Przełączniki i wyłączniki prądu przemiennego nie nadają się zazwyczaj do zastosowań prądu stałego lub może pracować przy znacznie niższych prądach.
